Hayal

Mor salkımlı sokakta yürüdükçe dün gece

Hayalinle boğuştum, titredi dudaklarım

Kalp gözüm mırıldarken, sayıklayıp ismini

Diz çöküp, bütün gece ağladım

 

Ağladıkça içimi döktüm rüzgara

Bulutlar şahid oldu hüzünlü sözlerime

Haykırdıkça göklere, buğlanan gözlerle

Umutlar vaad oldu o an sezgilerime

Özledim çırılçıplak hissiz duygularını

 

Esareti olmayan yoksul huylarını

İki kirpik arası donan pür bakışlarını

Issız geceye inat, sessiz yakarışlarını özledim.

Sezgiler ve hayaller hayatın renkli unsurları

 

Umut

Yıldızları söndürmek değil ki amacım

Geleceği aydınlık görmektir hep inadım

Belki bulutların kararlarındandır benim kaygılarım

Yüreği ısıtan güneşten artar umutlarım

 

Umut etmek, renkli yaşamaktır

Huzurla sevgiyi ileri taşımaktır

Destanlar coşarken yorgun yüreğimde

Gözle görüp, kalpten inanmaktır

 

İnanmak sevgiliye kucak açmaktır

Sevgililerin en hasına gönül yakmaktır

Yüce yaradanın verdiği güzelliklere

Yeşil secdede şükredip, avuç açmaktır.