Selânik'ten yine gelsene...
Nejla ALAGÖZ
Rumeli Türküsü söyler gönlüm hep, Rumeli bakar gözlerim hâlâ içim yanar, içim yanar ta Konya Karaman’dan beri.
Geçtiğimiz yollar, ödenen bedeller, korkunun içimize işlediği ha gitti gideceğimiz,
mayın tarlaları gibiydi gavur ellerinde benliğimiz.
Ha bitti bitecek derken tükenmez bizim türkülerimiz, cevherimiz, içtenliğimiz.
Balkanlıdır, Selâniklidir idolümüz ve Başöğretmenimiz…
Balkan Türküsü söyler gönlüm hep, yanık yanık bağırım gibi hisli ve düşünceli:
"Kavala’ya giderken aman Ayşe’m,
Kurabiyeni de al getir mari, kahve içelim."
Rıza Aga Kahvesi var bak Görükle’mde, Mübadele evine bakarken sen de gel Abdurrahman Aga, aksın muhabbetlerimiz Balkanlar'a, o yemyeşil zümrüt gibi Rodop dağlarına, Tuna boyuna, Makedonya’ya , Üsküp, Varna’ya, selâm edelim, gel hep beraber.
Yollayalım türkülerimizi Görükle’den Kavala ‘ya,
Yangın Ayşe’m, Debreli Hasan, Amman bre deryalar diye diye ,içimizin yangısını söndürelim türkülerimizle.
Ah Balkanlım, Selânik’ten yine gelsene!
