KIZ ÇEŞMESİ

Bulgarcada, bu şehrin adı Razdrad olarak bilinir, ülkenin kuzeydoğusunda yer almakta, burası nam'ı değer pehlivanlar diyarı Deliorman bölgesindedir.

Şehrin tam göbeğinde meşhur bir Kız Çeşmesi bulunur. Bir gün yolunuz oraya düşerse, mutlaka uğrayın. Memnun kalırsınız.

Kimimize yurt olmuştur Razgrad, kimimiz ise oraya civar köy ve kasabalardan lise okumak, çalışmak için gitmiştir. Benim annem ve kuzenim de bu ikinci kategoriye girer.

Benim ise oraya çoğu zaman Torlak'tan dönerken uğradığım oluyordu.

Razgrad'ta lise okuyan kuzenim Sevin, buranın en hızlı inşa edilen şehir olduğunu söylemişti bir keresinde, çünkü "Raz i grad" - "Şipşak ve şehir", yani Türkçeye çevirilince, aşağı yukarı bu anlama gelir. Talebe geyiklerimizden bir misal işte!

Pek severdik biz Razgrad'ımızı! Deliorman insanını orada tanıma fırsatım oldu. Torlak köylü olan annemden dolayı, ruhumun bir kısmı da oraya ait.

Gerçi, nerelisin diye sorulduğunda, tüm yaşadığım ve doğal olarak sevdiğim yerleri benimsemek gibi bir huyum olduğundan dolayı, tüm ülkelere ait olma hissine kapılmaktayım ben.

Hatta ve hatta, ziyaretinde bulunduğum şirin ve küçük Anadolu kasabalarında, karşılaştığım dost canlısı insanlardan dolayı, hemencecik oraları da benimserim.

İspanya gezim esnasında, kendimi İspanyollara çok yakın hissettiğimi de hiç anlatmayayım bari.

Kısacası, ayırım yapmaya pek hacet yok. Tamam, kabul ediyorum, herkesin doğduğu ve kütükte kayıtlı olduğu bir yer var ama sevdiğimiz şehirleri benimsemenin de gücünü ayırt etmeliyiz, çünkü hepimiz Dünyalıyız biz, canım cici kardeşim!

Deliormanlılara gelince. Hayatıma renk ve şekil katan, çocukluğumu tatlı anılarla bezeyen yerdir orası. Coşkulu ve tükenmek bilmeyen sohbetleri; sanki her an çok mühim bir olay varmış gibi ömür tüketmeleri; hayata sımsıkı bağlarla tutunmaları, beni her zaman adeta büyülemiştir.

Çok renkliler, çok! Ben oralarda, henuz küçük bir çocuk iken, birçok mert ve cömert insanı gördüm.

Hele, Deliormanlının harika bir yerel şivesi vardır. Sizlere, Bedriye teyzemi anlatırsam, hayatı roman olur! Ama en çok da Ahmet abimin düğününde, göğsünü gere gere oynaması kalmış hafızamda.

Hani, bazı anılar vardır ya, nereye giderseniz gidin, demirbaş gibi sizi takip ederler. Torlak köyünden olan anılarım, benim mayamı epey yoğurmuştur, biraz da pul biber katmıştır hamuruma.

Acı aş yemeden olmaz orada, bilakis, "Yiyin, acı aş çok tatlıdır!" derler....

Geleneksel imeceden, asla karnınızın doyduğundan emin olmadan, sizi evinize uğurlamazlar.

Zamanlar değişti. O dönemin çocukları şimdi torun ve torba sahibi oldu. Geriye güzel hatıralarımız kaldı.

Kız Çeşmesi ise oracıkta durur ve bekler zamane ziyaretçilerini...

Gülşen Yıldırım ŞEN