İbrahim Kamberoğlu - Antaloji 2020

ANTALOJİ - 2020

İbrahim KAMBEROĞLU

***

sanık

 

kimseler bilmiyordu

ama bu çoktandır böyle,

yazdığım şiirleri

sokak çocuklarına veriyorum,

derme çatma uçurtmalarına

kuyruk yapsınlar...

 

hüzünlenince son yazdıklarımı

tekirdağ sahiline bırakıyorum,

şahidim martılar

ve kumdaki yosun varsın marmara adasında

sarhoş balıkçı

deniz kızına şiirler okusun...

 

iki gözüm önüme aksın

hiç haberim olmadı

ama parmak izlerimden

peşime düşmüşler,

kamu malına zarar vermekten

her yerde aranıyorum...

 

hora feneri gibi yalnız ve hüzünlüyüm

marmara denizi kadar yorgun,

huzuru şeytan almış götürmüş

herkese duyurulur,

lütfen duyanlar duymayanlara söylesin,

avukatlığıma soyunacak bir kadın arıyorum

ücret dolgundur...

***

urgan

 

verilen sözlerin hesabını kim tutuyor

ve hangi renge dönüşür utanınca kırmızı

o imalı gülüşler kalbime sıkılan kurşun,

emanetçi değilim sırrınızı saklayamam

benim yanımda lütfen

yüksek sesle konuşun...

 

elinizi kirletmeyin adınız kötüye çıkar

tuzunuz hep kuru kalsın kına yakın elinize

ölümüm kuduz bir köpekten olsun,

homurtuları duyar gibiyim

o zaman asın beni,

boynuma geçireceğiniz urgan

lütfen ipekten olsun...