Dava adamı Ali Ayazmalı'nın not defterinden

***

Çok hastayım. 80 yıllık hayatım boyunca, bulunduğum her yerde gönüllü olarak yardımlaşma ve dayanışma derneklerinde aktif görevlerde bulundum. Bulunduk. Bu kelimeyi ben değil, başkaları, yani beraberce mücadele vermiş olduğumuz kardeşlerim veya arkadaşlarım yazıp söyleseydi daha iyi olurdu diye düşünüyordum. Lakin çok bekledim. Onlardan bir ses çıkmayınca ben yazayım dedim. Doğrusu da budur. Onlar, yani dürüst ve mert mücadele adamları, beni hiç üzmedi. Lakin, Federal Almanya'dan Türkiye'ye gelip yerleştiğimde, bilhassa Bursa'da bulunan Batı Trakyalı Türklerin derneğinde beş on kişilik çıkarcı grup ve birkaç yandaşı tarafından, yarım asırlık derneğimizi nasıl siyasi basamak olarak kullandıkları gördükçe kahroldum durdum...

***

Son yıllarda bizi idare etmeye çalışanların bir çoğuna sesleniyorum: - Siz, sadece kendinizi düşünüyorsunuz! Bu kadar açık ve net söylüyorum. Yaşadığım ve gördüğüm kadarıyla, bazıları Atatürk'e fırıncı küreği kadarda dil uzatıyorlar. Acaba Atatürk ve kahraman silah arkadaşlarına dil uzatma cesaretini bunlara kim veriyor? Türkün tarihi asla yalan söylemez. Atatürk'ümüz, Türk ulusunun daimi yaşayan capcanlı ruhudur. Ruhumuzda ve hatta gönlümüzün derinliklerinde bir sevgi yumağı oluşmuştur. Yazıklar olsun! Atatürk'ün bize emanet ettiği Türkiye Cumhuriyeti'nin bir benzerini, bir çok ülkeyi dolaşmış olmama rağmen, vallahide billahi de başka bir yerde ben hiç görmedim. Atatürk, sizlere ne yaptı ki?

***

Özgürlük. Uzun yıllar sonra da olsa Yunanistan'a kaçak girip, emin adımlarla tam 28. gün boyunca, dere tepe, onlarca köy ve şehri dolaştım. Rodoplar'ın yüce dağlarını. Önüne almış bütün verimli kiraz bahçelerini, yemyeşil olan tütün tarlalarını, ovalarını, ecdadımızın bu topraklara sıra sıra dizmiş Türk köylerini ve obalarını dolaştım durdum. Yüzümden okunsa da yorgunluğum, seni seven deli gönlüm çok üzgün. Yunanistan, genç yaşta içimdeki sevgi ateşimi söndürdü. Karlık dağlarından bir daha kahramanca ve cesurca haykırıyorum: Biz ne pahasına, ölümüne de olsak, bu topraklarda Türküz!  Böylesine haykırıyorum. Rodoplar'ın en zirvesinden sana gelsin, ey özgürlük. Başı duman olmuş, Ayazma köyümün üstünde bulunan Boz Kayaları, sana da gelsin, Kartal dağındaki gibi özgürlük. Tırmanırken zirveye çok yoruldu ayaklarım. Oturdum ve baktım severekten Gümülcine'nin güzelliğine. Birde ah, ah deyip içimdeki kin ve nefretimi derinden çektim. Baktıkça Eski Cami'ye ve Yeni Cami'ye. Saat Kulesi'ne takmışlar mavi bir Yunan bayrağı. Bayrağa bakaraktan, her Türk düşmanı olan Yunanlıya lanet okudum. Bozkaya tepesinden köyüme inmek pek kolay olmadı. Bıçak gibidir keskin beyaz kayaları ve taşları. Kahpe Türk düşmanı, bütün verimli olan tarlalarımızı aldı. Sadece Türk olduğumuz için. Eritti bizim toplumu, aç bıraktılar. Sendelli, Ayazma, Eşekçili, Gebecili, Bulatköy ve Çepelli de bulunan bütün insanları. Üniversite yapacağız dediler. 3.850. dönüm arazi içine sadece birkaç bina diktiler. Gidin görün ne haldedir, orada yaşam mücadelesi veren insanlarımız. Alın ve başınıza çalın bizden gasp ettiğiniz toprakları! Tövbeler tövbesi, asla vazgeçmeyeceğim, yıllar boyu verdiğim çetin mücadelemden. Size asla uşak olmayacağız! Yunanın kahpe düzenine. Susmak da neymiş? İçimiz kan ağlasa bile, seni çok seviyorum, Batı Trakya'm!

***

Ben dernekçiyim, biz canı gönülden derneklerimize bağlıyız. Rahat bırakın beni, bu güzel ülkemde yaşayan iyi insanlarımıza faydalı olmak için bir şeyler yapayım. Güzel güzel bir o kadar da doyurucu yazılar yazayım. Lütfen, bana engel çıkarmayın! 80 yıllık hayatımda tek istediğim, başta sağlık, huzur, mutluluk, bolluk ve berekettir. Sadece kendim için istersem eğer namertimdir...

***

1964 yılından beri hiç yılmadan, usanmadan, bıkmadan, bir an bile "off" demeden, Almanya ve ana vatanda bulunan yardımlaşma ve dayanışma derneklerinde aktif olarak çeşitli görevlerde bulunmayı tercih ettiğim görülmektedir. Kendi deyimimle, doyana kadar değil, bu sevda mezara kadar devam edecektir. Halkımızı çok seviyorum.

***

Bırakın hür yaşasınlar! Bir ömür boyu mücadele verenlerin ortak sözleridir bunlar. Hür yaşasınlar! Yunan, dokunma Türkün sözüne, özüne ve keyfine. Madem ki, Batı Trakya'da dünyaya gelmişler, hür yaşasınlar. Yaşamak en doğal hakkıdır onların. Sesi kısık değil, gür sesle yaşasınlar. Hür yaşasınlar!  Sen, Müslüman, Pomak ve Çingene deyip üçe ayırma, birini hor görüp, diğerini sakın kayırma. Sizden olmayanı itip, yalakayı ve hafiyeyi kayırma. Hür yaşasınlar! Türk olmanın, eğer ayıbı varsa, sende Hristiyansın, zamanı geldi artık söylemenin. Bunları unutalım; ama onlar hür yaşasınlar! Haklı ile haksızları bir tutmayın. Haklıdan yana olun, Türk olduğumuzu da asla unutmayın! Hür yaşasınlar!

***

Beni yalnız bırakma, Batı Trakyalım! Rodoplar sel olup, ovalara aksa da, ruhum bedenden ayrılıp çıksa da, beni yalnız bırakma, Batı Trakyalım! Yollarında kul olup yandığım, daima sizi kardeş deyip andığım, sizin için hazırlandı mücadele sandığım. Beni yalnız bırakma, Batı Trakyalım! Uykularımı tütün dizilen ipliğe bağladım. Akan göz yaşlarımla, Karlık dağına çağladım. Belki bensiz sizde ağladınız. Kaderimizin çoktur bitmez tükenmez çilesi. Batı Trakya, benim aşkımdır. Olurum kölesi...

***

Batı Trakyalı sadık dostlarım, kalbimin köşesine işledim bir bir isimlerinizi. Dünya ve Ahirette benim dernekçi kardeşlerim, dostlarım. Unutmak mümkün değil, mezarda olsam da asla sizleri... Batı Trakyalı sadık dostlarım. Düşümde, hayalimde her zaman siz varsınız. Şu yaralı gönlümde merhemsiniz, ilaçsınız. Her kederli dertli anımda, Başkan Cafer Hasan gibi hal hatır sorarsınız. Batı Trakyalı sadık dostlarım. Yediğiniz lokma gibi helal olsun size haklarım. Dernekçiliğin en güzel duyguları sizdedir. Sizlerin mücadelenizi, yazdıklarınızı ben arşivim de sakladım. Sayılarınız yüzbinleri çoktan aştı. Hep sevginizle onur ve gurur duyup aklandım. Batı Trakyalı sadık dostlarım. Siz dünyanın çeşitli ülkelerinde, ben ise Anavatan Türkiye'deyim. Görüşmemize kalmıştır çok az bir zaman. Sarmıştır yüreğimi bir ahtapot misali Batı Trakya'daki Türklerin yaman hali. Bu yaşlılık halimle, kader dinlemez Aganız. Batı Trakyalı sadık dostlarım. Bir gün mutlaka sonu gelecek, yaşanan bu çilenin...