Gönüllü Sürgün / İbrahim Kamberoğlu

TÜM YAZILARI SON GÜNCELLEME: 01 Şubat 2024 17:23

Şiir Köşesi __________ gönüllü sürgün bir günüm bir günümü tutmuyor her muhacir gönüllü bir sürgündür, ruhsatlıdır evleri bahçeleri düzgündür, gülüşleri kaçaktır gülüşleri üzgündür, o yüzden masumdur günahlarım, ömrüm kim vurduya bitti iki arada sevdiğim atların yelesi savrulur rüzgarda benim ah'larım... sahipsiz bir gülüş sırıtıyor ortalarda kapımı tekmeliyor gece yüzlü adamlar, birileri gene hak etmeyen birini çılgınca alkışlıyor, şimdi düşlerimde hoyrat bir el habire alnımı karışlıyor... kimler su içiyor hırsızlar çeşmesinden acaba inler cinler basmış şeytan sırtını, çocuklar hala bekliyor hasretle babalarını uzak gurbetten, yalınayak çocukluğum ağlıyor perperişan ve dört bir yana savrulmuş kamçı boyunda yağız atlar, babamın türküleri peşimi bırakmıyor, duydun mu adı kara, bahtı kara, karaatlar... Not: karaatlar - doğduğum köy hırsızlar çeşmesi - köyümde bir çeşme şeytan sırtı - köyümde bir yer adı kamçı - köyümden geçen nehir