Son Sonbahar

NEVZAT YAKUP DENIZ (1944 - 2003 ) Son Sonbahar Bir yol ki damarlarımızda kadim devirlerden beri coşan bir kan bir destan Bir yol ki bir türküyle başlar Türk'ün öyküsü yaylası dağı doruğu Bir yol ki yürümekle üremez savaşmakla uzak gider geleceğe doğru Bir yol ki bizler kendimizi buluruz meçhul yollarda yitirince benliğimizi Bir yol ki yeller esmeden karanlık basmadan son sonbahar son bir yol Editörün notu; Silistre'de doğdu, liseyi de bu şehirde bitirdikten sonra Sofya Üniversitesinin Slav Dilleri ve Edebiyatları Fakültesinde okudu. Çok iyi bir hazırlık görmüş bu aydınımıza öğretmenlik değil de eğitmenlik görevi verildi. Uzun yıllar eğitmen olarak çalıştı, kendisini sanat dünyasına adayarak şiirler yazdı. Şiirlerinde insan sevgisini, doğup yetiştiği Dobruca toprağına içten bağlılığını yansıtır. 1989 yılında başka aydınlarla birlikte Türkiye'ye kovuldu. İstanbul'da bir yıl kaldı. Bulgaristan'da demokratik düzen kurulmaya başlayınca tekrar Bulgaristan'a döndü. Felç nedeniyle on yıl kadar yatağa bağlı kaldı. Türkçe ve Bulgarca birer şiir kitabı yayımladı. Eserleri: Gece Gündüz (1994), Skuçna Nostalgiya (Sıkıcı Özlem, 1995). Hakkında; Hüseyin R. Güler / Tuna dergisi (sayı: 83-84, Ocak-Şubat 2004).