MESTANLI MEYDANI

Adımız, kimliğimiz ve benliğimiz uğruna canlarını siper eden Şehirlerimizi unutmadık. Unutmayacağız! Her Aralık ayı geldiğin
de yüreğimizdeki hala o sıcak sızı ile onları rahmet ve minnetle anıyoruz. Mekanınız cennet olsun, nur gözlü masum kardeşlerimiz...
MESTANLI MEYDANI
Tükendi sabırlar Merhametler kırıldı Yok mudur hiç bir derman Yazarken fermanımızı hain eller Yıllardan bin dokuz yüz seksen dört Kara bir gündü aralık yirmi dört
Sönmüş ocaklarda duman hala Kardeşçe yaşadıklarımız olurken düşman Düşüyor meydanda canlar Tek Tek
Anaların Babaların Bacıların Yürekleriydi yanan Kimdi kalleşçe savaşlar açıp Kabuk tutmayan yaralar bırakan
Korkmadık Yürüdük namlunun ucuna bağrımız açık Giderken bakmadık arkamıza Şehit düştük meydanında
O düşüş Milyonların şahlanışıydı Korkusuzdular Bir Anneydi Bir Türk kadınıydı Yavrusuyla birlikte tankların önüne atılan Başka bir ana kuzusuydu Kanlar içerisinde yerde yatan
Nice canlar verildi kimlik uğruna Hapsetseler de Belene kamplarına sığmadı yürekleri Türkçe kuruldu özgürlük hayalleri Türkçe savruldu sloganları
“Biz Türküz Türk kalacağız...“
Şahit olurken tüm dünya bu tarihe Düşen yüreğimdi Mestanlı Meydanı'nda
Hala al kanım kokar Ağlayan toprağımda Aynur Mahmudova KAPLAN, Mestanlı Meydanı