İbretlik - İbrahim Kamberoğlu

İbrahim KAMBEROĞLU *** ibretlik yıllar önce kanadımı kırdılar uçmasına uçtum, istediğim yere değil, düştüğüm yere kadar tutan olmadı... sonra sazımı aldılar elimden çalmasına çaldım amma sevdiğim şarkılar sustu, ne kadar istekliydim allahım duyan olmadı... yıllar sonra sözümü kestiler utanmadan, söylemesine söyledim ama söylediklerimi sayan olmadı... şimdi de gülüşümü çaldılar gözyaşlarım aktı pervasızca gülmesine güldüm yaşarken öldüğümü gören olmadı... kanadımı kırdılar sazımı aldılar sözümü kestiler gülüşümü çaldılar, nedenini asla soran olmadı... · *** sancılı zaman sabahlar, seyretti yılgın ve üzgün topluca intiharını günahsız yıldızların... günler, ürkek ve tedirgin takıldı peşine gebe bulutların... akşamlar, yorgun bezgin dinledi acı feryadını çiçekli tabutların... geceler, yüreği sancılı aldı koynuna karanlıkları bekler durur intikamını aldatılan umutların... *** sanık kimseler bilmiyordu ama bu çoktandır böyle, yazdığım şiirleri sokak çocuklarına veriyorum derme çatma uçurtmalarına kuyruk yapsınlar... hüzünlenince son yazdıklarımı tekirdağ sahiline bırakıyorum, şahidim martılar ve kumdaki yosun, varsın marmara adasında sarhoş balıkçı deniz kızına şiirler okusun... iki gözüm önüme aksın hiç haberim olmadı ama parmak izlerimden peşime düşmüşler, kamu malına zarar vermekten her yerde aranıyorum... hora feneri gibi yalnız ve hüzünlüyüm, marmara denizi kadar yorgun, huzuru şeytan alıp götürmüş du yu ru lur, lütfen duyanlar duymayanlara söylesin, avukatlığıma soyunacak bir kadın arıyorum ücret dolgundur...