evin ötenazi isteği - Halime Yıldız - Antoloji 2020

ANTALOJİ 2020 Halime YILDIZ *** evin ötenzai isteği avludaki kızılcık ağacı neyim olur, diye sordu portasına ev göç çağırdı insanlarını göğü delen evler çağırdı ağaçların boyunu geçmemesi gerektiğini çatıların unuttu göçmenler oysa çocuklar terk edilen o evi çizdiler resim defterlerine çünkü çocuklar göğü delen betonlara ev denmeyeceğini bildiler kırık dökük evin hüznünü suladı ara sıra yağmur ev yeşillenmedi hayat akmadı damarlarına peykasında iki karınca bir karınca öbür karıncaya dedi ki avludaki kızılcık ağacı neyi olur evin kalbi sıkıştı evin kalbi olur mu demeyin temeline konan ilk taştır onun kalbi kaç çocuk salladı ahşap tavanında kaç tabut uğurladı avlusundan kaç ruh ağırladı cuma akşamları bacasında koca bir soyun belleğiydi ev kokulara kayıtlı anılarını hatırladı tek tek çörek kokusu, köz biber kokusu, kahve kokusu kapı tokmağına sıkışan sesler sıralandı küçükten büyüğe yaban otlarına serilmiş gölgesinden korktu ev ahşap merdivenlerden, tavan arasından ve sofadan geldi rüzgar vedalaşmaya usulca taradı yorgun bedenini evin rüzgârın elçiliği buraya kadardı kabul olmuştu evin isteği son kez baktı kızıl yüklü dallara yalınkılıç bir yıldırım yerine getirdi evin ötenazi isteğini